Jeugdportret, heupstuk naar rechts. De handen ineengevouwen. In lijst met glas. Zonder onderschrift.

Toen Wilhelmina op tienajrige leeftijd Koningin werd was het belangrijk dat het Nederlandse volk haar leerde kennen. Onbekend maakt immers onbemind. Na een jaar van rouw kwamen de eerste portretten van de jonge Koningin "met hangend haar" in omloop, afgebeeld op prenten, foto's, munten en gevarieerde voorwerpen. Deze werden op grote schaal verspreid en versterkten het beeld van een jong maar zelfbewust meisje, op weg naar een belangrijke taak.

Deze grote 19de eeuwse ets is door Dake vervaardigd naar het bekende schilderij van Anthony van Dijck uit 1641, bijgenaamd Het kinderhuwelijk, nu in de collectie van het Rijksmuseum. De ets is afgedrukt op perkament. Het jonge stel is in opdracht van Frederik Hendrik en Amalia geportretteerd ter gelegenheid van hun huwelijk in 1641. Anthony van Dijck woonde vanaf 1635 meestal in Londen en overleed daar in december 1641. Prinses Mary, bijna tien jaar oud, draagt de juwelen die zij als huwelijksgeschenk ontving. Haar jonge bruidegom, bijna vijftien jaar oud, houdt haar hand vast. Hij draagt een prachtig geborduurd zijden pak, in zijn linkerhand een hoed. Het centrale punt van de afbeelding wordt gevormd door hun vastgehouden handen, de “iunctio” die verwijst naar het huwelijk. Dit uit politiek belang gesloten huwelijk bleek later geen succes, maar leverde wel een erfopvolger op: de latere Koning-Stadhouder Willem III.

Heupstuk naar rechts, jeugdportret. Zonder tekst.